Tas

Ik ben in de tassen...de foto spreekt voor zich. In deze tas past precies een breiwerkje op de pennen.

Het kunstleer komt van de Stoffenkraam, het borduursel was een kussen en vond ik op Marktplaats. De hengsels komen van de rommelmarkt in Den Bosch. De rits, waar je de tas mee kan sluiten, komt uit de naaidoos van mijn schoonmoeder.

DIY: Tas maken

In Antwerpen zag ik een winkel met bijzonder mooie tassen. En ik dacht: wat zij kunnen, kan ik ook. Nou ja, min of meer dan.

Kunstleer en bandje komen bij http://www.destoffenkraam.nl/ vandaan en het borduurwerkje kocht ik op Marktplaats.
De voering van de stof had ik ooit gekocht bij http://www.noeks.nl/.

Ruimen

Mijn verzameling zelfgemaakte kleertjes begint een behoorlijke omvang aan te nemen, evenals de verzameling Duits aardewerk van man-lief. Dus hebben we samen een dag op de rommelmarkt gestaan in de Veemarkthallen in Utrecht in de hoop iets van onze verzameling aan de man te brengen. Eigenlijk mag je daar geen zelfgemaakte spullen aanbieden maar dat mocht de pret niet drukken.
Rijk ben ik niet geworden maar het was wel een hele leuke dag!

Elastiek en knopen

Vandaag heb ik goudkleurige knopen verwerkt tot een armband. Heel simpel eigenlijk. Meet een stuk elastiek af, zoek een paar mooie knopen met een oog en rijgen maar.

DIY: Een postzak-tas maken

De postzak, gekocht op de rommelmarkt in Utrecht, hing al zeker een halfjaar in de garage maar vandaag heeft de zak een nieuwe bestemming gekregen en is met onmiddellijke ingang door mijn dochter in beslag genomen; haar schoolboeken passen er precies in...

Stofjes in Den Bosch

Onverwacht op een woensdag over de markt van Den Bosch lopen, kan een leuk lapje opleveren. Daarna thuis koffie en een Bosche bol en de schaar in de lap. Zo'n dag kan niet stuk. (Witte zomerjurk maat 134, Knippie nr. 3 juni/juli 2009).

DIY: Jurk Spiderwoman

De drie stukken lap leken me wel geschikt voor een leuke spiderwoman-jurk. En die jurk wilde ik ook zelf aan kunnen. Ik zou het nooit dragen, maar toch. Het gaat me om het plezier van het bedenken en maken.
Het werd passen en meten vanwege het motief in de stof. Bovendien bestond de stof uit die drie stukken wat het nog lastiger maakte. De stof liet zich gemakkelijk verwerken en al snel kon ik passen. En ik pas pas als het werk klaar is, een niet zo'n slimme gewoonte van me. Daar stond ik voor de spiegel met ingehouden adem, stijf als een plank: een patroon voor tricot stof valt namelijk bijna 3 maten kleiner uit als je een niet-rekbare stof gebruikt. Mijn spiderwoman bleek niet al te rekbaar...